Współpraca kolejowa w ramach Grupy Wyszehradzkiej (V4)

Państwa Grupy Wyszehradzkiej na przestrzeni ostatnich kilku lat stale rozwijają i modernizują swoje szlaki kolejowe. Najdłuższą sieć umożliwiają poruszanie się pojazdom szynowym posiada Polska (19 tys. km), na drugiej pozycji znajdują się Czesi (ponad 9 tys. km), następnie Węgrzy (8 tys. km) oraz Słowacy (3,5 tys. km). Zdecydowaną większość infrastruktury kolejowej stanowią linie normalnotorowe, co ułatwia transporty międzynarodowy. Nieco więcej kłopotów mogą przysparzać różnice w infrastrukturze energetycznej.

W ramach funkcjonowania infrastruktury kolejowej w krajach Grupy Wyszehradzkiej występują 3 różne systemy zasilania trakcji elektrycznej. W Polsce mamy do czynienia z zasilaniem prądem stałym 3kv, na Słowacji oraz Czechach występuje system mieszany prądu zmiennego z prądem stałym (25kv 50Hz), natomiast na Węgrzech występuje jedynie zasilania prądem zmiennych 25kV 50Hz. Sytuacja taka wymaga od operatorów stosowania wielosystemowego taboru, co stanowi dodatkowy koszt. Dodatkowymi barierami ograniczającymi rozwój przewozów kolejowych w ramach państw V4 jest niska prędkość handlowa pociągów (20-30 km/h), braki infrastruktury punktowej, skomplikowane obowiązki administracyjne oraz wyższe koszty dostępu do infrastruktury niż np. w przypadku transportu drogowego.